راه بهشت موعــود!!
بـی شیـــله پــیــلــه شیـخـی گفـتا به صد ق سینه
بشــنــو ز مـن پــیــامــی حــرف درست ایــنــه
خــم شــد چـو پــشـت مـردم از لطفشان سواریم
رفــتــار آنچــنانی فــرجامــش ایــن چـنـیـنـــه
فــرهـــنگ مـا غــنــی شد از لــطـف قادسـیـه!
لـبخــنـد خـون وشمـشیـر رسـم عــرب وزیـنــه!!!
فــرهـنگ بـــت پـرستـی قــا پـیــد قــاپ مــا را
نـقــش نگــاره سـازان خــوش نـقــش بر جبیـنـه!
تـیـپــای مکــر دیــریـن گـــر بشکــنـد لــگــن را
ای جــان به لـــب رسیـده کفــر است بغض و کینه
از مـا به دل مگیـریــد با زخــم خـود بـــسـا زیـــد
راه بـهـشــت مـوعـــود بـی گفـــتگــو هــمیــنــــه
گــر طالـــب بهـشتـیـــد چـون و چـرا مپــرسیــــد
خا مــوش ای جـوانــان ابــلـــیــس در کــمیــنــــه
گفـتـــا به مــنـبـــری شیــخ، اندیـشـه های تــا زه
ره مــیــبــرد به شیـــطان، گــر شهــد انگـبـیــنـه!!
انــدیــشـه را بـجـنــبــان از آسمــــا ن فـــرود آی
راه بهـشــت اگـــر هــســت از دامــن زمـیــنــــه
گفــت ایــن سخــن “کـــریــما” با نای شعــر شیرین
تلخـــی بــه کــام آن که بـــر دل نـهـــاد کـیــــنــــه