ریـش و کـراوات درویـش!!!
جــز لـقـمه ی نانـی نــشود سهـم تـو درویــــش
از گنـج هـد ر رفــته مکـن نطـقِ پـس و پـــیـــش
گیــرم که زنــی پـنــبه ی هـر مـخـتـــلـســی را
هــر دانـه درشتــی نچــشد مـــزّه ی تـفـتـــیـــش
بــر گــوش حــریـفـان مـفـکـن تـیـــر ملامــــت
تـا خـانـه ی مـا را نـکـنی صحـنــه ی تشویـــش
امـروزه سخـن هـای وزیــــن مفـــت نـیـــــرزد
بـا هــــزل و فــکاهـــی خــر آدم بــرود پـیــــش
هــم مسجــد وهــم مـیــکـــده هـا طالب ریـشنـــد
بــی ریـــش مــرو میــکـده یا مسجد تجــریــــش
از ریــش و کــراوات مکــن قـصّـه ی شیـریــــن
تــا بــر دل مــجـنـون نــزنی شعــلـه ی آتــیــش
بی دیــش چـه با ریــش و چه بی ریش گناه است
در خـــانه ی خــود سیــر جهـان کن به یکی دیـش
اکنــون که زمـان تــنگ و کسی زنـگ مـــرا زد
کــوتــه کــنم ایــن قـِـصّه ی پــُر غـُصّه ی درویش