ریا در آئینه جم

ریا در آئینه جم

هــــــــی نگــــو فاصــله ها بیش ز فرسنگ شده

اهــل قــدرت دلشان سخت تر از سنـــگ شــــده

چــه کسی گفـت غــنی راغـــم محرومــان  نیست

جگــرش سوخــتـه ی سفـــره ی کمرنگ شده«!!»

غــــم محــرومی مــرد م دل دولــــت را خــــورد

اسب قـــدرت هــم از این رنج و ستــم لنگ شده

گرگ و میش از سـر یک چـشمه خورند آب روان

کوســه همکـــاسه ی سگ ماهی و خرچــنگ شده

نیــــمــه شب کـــوچــه ی ما غــرق ترنّـم شده بود

خنــــده ها مـــان الــــکی تـــلخــه و بیــرنگ شده

باغـبان جز گـل شب بو به مشا مش خـوش نیست

بیـــن گــــلهای رز و یـــا س ، چـــرا جنگ شده؟

از فـــراوانی عــقـــل این همه جنگ و جدل است!!

جهــــل را پــــرده گـــشائـیــد که دل تنـــگ شـــده

دیـــده ام مــــرد گـــدائـــی که به یک خنـده ی جا م

صـــا حـــب منــصـــب آ قائــی و اورنـــگ شـــده

هیـــــــــچ آ ئیــــنه به شفـــافــی جا م جـــم نیســت

با چـــپ و راســت و وسـط همــدل و همرنگ شده

از ســخـــن پروری و طــنـــز و نکـــو گفـــتــا ری

چــنــتــه اش پـــر شـــد و رهــگستر فرهنگ شده

هر کــــه جـــز این ســخن آ ید به لبش مجنون است

یا ســـرآ ینـــده هـــــر طبــــل بـــد آ هـــنـگ شـــده

گـــــرچه آ ئــــیــن “کــریمــا” همه جا صـاف د لیـــست

بــــار  یــــا  گــــفـــت ریـــــا آیـــنــــه ی نـــنــگ شــده «!»