ریا در آئینه جم
هــــــــی نگــــو فاصــله ها بیش ز فرسنگ شده
اهــل قــدرت دلشان سخت تر از سنـــگ شــــده
چــه کسی گفـت غــنی راغـــم محرومــان نیست
جگــرش سوخــتـه ی سفـــره ی کمرنگ شده«!!»
غــــم محــرومی مــرد م دل دولــــت را خــــورد
اسب قـــدرت هــم از این رنج و ستــم لنگ شده
گرگ و میش از سـر یک چـشمه خورند آب روان
کوســه همکـــاسه ی سگ ماهی و خرچــنگ شده
نیــــمــه شب کـــوچــه ی ما غــرق ترنّـم شده بود
خنــــده ها مـــان الــــکی تـــلخــه و بیــرنگ شده
باغـبان جز گـل شب بو به مشا مش خـوش نیست
بیـــن گــــلهای رز و یـــا س ، چـــرا جنگ شده؟
از فـــراوانی عــقـــل این همه جنگ و جدل است!!
جهــــل را پــــرده گـــشائـیــد که دل تنـــگ شـــده
دیـــده ام مــــرد گـــدائـــی که به یک خنـده ی جا م
صـــا حـــب منــصـــب آ قائــی و اورنـــگ شـــده
هیـــــــــچ آ ئیــــنه به شفـــافــی جا م جـــم نیســت
با چـــپ و راســت و وسـط همــدل و همرنگ شده
از ســخـــن پروری و طــنـــز و نکـــو گفـــتــا ری
چــنــتــه اش پـــر شـــد و رهــگستر فرهنگ شده
هر کــــه جـــز این ســخن آ ید به لبش مجنون است
یا ســـرآ ینـــده هـــــر طبــــل بـــد آ هـــنـگ شـــده
گـــــرچه آ ئــــیــن “کــریمــا” همه جا صـاف د لیـــست
بــــار یــــا گــــفـــت ریـــــا آیـــنــــه ی نـــنــگ شــده «!»