َدست تحجّر
شــبــي گفــتـم بـه دل كــاي طـفـل نالان
كـه در پيري شدي چون نـو نــهـالان
چــرا ايـنگــونه بـيــتا ب و پــريــشي؟
چــرا زوزه كــشي هــمچـون شغالان؟
بگــفــتا زخــمـي ام از دســت قـــومي
كـــه شــادنــد از غـــم آشـفــته حـالان
هــمــه در بــنــد غـــول تـــرش رويي
كـه انســان را كــنـد غــمگيــن و نالان
كــشانــد آدمــي در كــــوره راهـــــي
و زنـــجــيـــرش كــنـد در كنــج دالان
تحجّر با هـــزاران دست مــــــرئــــي
و چنـــد يــن دســت مخــفـي زير پالان؟!
بــر آرد دســتـــي از هـــر آستــيــنــي
گــهـــي خـــنگــان و گــه نازك خيالان
چنــــان دستــي كــه نــا پــيدا و پيداست
كه مي بــنـــد د ره صاحب كــــمــالان
هـــزاران هـــمچــــو من فـــرياد كردند
بـــه گـــوش بــستـــه ي اين بي خيالان
زبـــان آدمـــي را كــــس نـــفهــميــد!!!
توسّــــل جــستـــه ام مــن بر شــغـــالان