چشمه ي دل

چشمه ي دل

چـــشم دل ديـــده گشـــا تا نبرد خــواب مرا

خـــواب تقلــــيد فسونكـــاره ي گرداب مرا

همه جا نغمه ي موزون   فريب است، اي عشق

خـــواب غــفلت چه فريباست تو دريـاب مرا

دســت مــردابي عادت همه در رقص حبـاب

تـــا به افـــسون و ريا هديه دهد خواب مــرا

موج خوش نقش حباب از پي خود مي كـشدم

ســـوي مــرداب بـــلا ميــبرد ايــن آب مـــرا

بـــا تو من راهي دريا شدم اي چـــشمه ي دل

همـــــتي تــا نــفريـــبد گــــــل مـــرداب مـــرا

تــا بـــه دريــا نــرسم راحت جان هيهات است

دل عــــاشق بـــرهان از غـــــم پـــايــاب مــرا

تـــــن بـــه امـــواج بـــلا داد «كريما» كه شود

چــــشم نـــوراني دل رهــــبر و رهــــياب مـرا