چشمه ی دل

چشمه ی دل

چـــشم دل دیـــده گشـــا تا نبرد خــواب مرا

خـــواب تقلــــید فسونکـــاره ی گرداب مرا

همه جا نغمه ی موزون   فریب است، ای عشق

خـــواب غــفلت چه فریباست تو دریـاب مرا

دســت مــردابی عادت همه در رقص حبـاب

تـــا به افـــسون و ریا هدیه دهد خواب مــرا

موج خوش نقش حباب از پی خود می کـشدم

ســـوی مــرداب بـــلا میــبرد ایــن آب مـــرا

بـــا تو من راهی دریا شدم ای چـــشمه ی دل

همـــــتی تــا نــفریـــبد گــــــل مـــرداب مـــرا

تــا بـــه دریــا نــرسم راحت جان هیهات است

دل عــــاشق بـــرهان از غـــــم پـــایــاب مــرا

تـــــن بـــه امـــواج بـــلا داد «کریما» که شود

چــــشم نـــورانی دل رهــــبر و رهــــیاب مـرا