بــه نــام كود ك د ل خوانــد مت، بيا اي دوست
بـيـا كــه پـــر بزنـم با تــو تــا خــدا اي دوســـت
بــه نــا ي عــشــق، تو را خواند م اي همآ وازم
قــسم بــه كــود كـي و مهــر بي ريا اي دوست
من از كــويــر و تــو از خاك لاله خيـز شما ل
به رغــم فاصــله، يـكــرنگ و هــمنوا اي دوست
قسم به جوشـش عشـقــي كه در دل من و توست
كه روشني به جهان مي رســد ز ما اي دوست
رسد د مــي كـه به جـــز يــكــدلي نخواهد رُست
گــر آدمــي بشــود جــمــلگي خــدا اي دوســـت
ز نــاب شعـــر “كـــريــما”، بـنــوش جامي چنــد
به يــاد كـودكــي، آن عــهـــدِ با صـفـا اي دوست