كبوتران قلم

مـــريــد ســاده دل و چشم بستـــه مي خواهد
«كسيـــكــه اّيــيـنه ها را شكسته  مي خواهد»
نگـــــاه بـــرده پسنـــد از خليفه هــاي  خـــدا
هــــمــا ره فكر به زنجير بسته  مي خواهــد
نگـــاه قـــــــدرت مطلق  تمـــا م  مــرد م را
چو گلّه صف به صف و دسته دسته مي خواهد
غـــلام پـــرده ي شـــب ســـدّ راه روشني است
چگـــونه صبـــح سپيـــــد خجـــسته مي خواهد؟
بهيــــن گزيــنه ي شب رو چراغ خاموش است
دو پلـــــك بســته و چشمــان خسته مي خواهــد
كبــوتــران  قــــلم  بــــال  نــور  مي طــلــبنـد
اگـــر چـه  دشمنــشان  پــر  شكسته مي خواهـد
خـــداي شعــر و هنـــر شاعــران  حق گـــو را
ز خـــود گذشتـــه و از  بنــد رستــه مي خواهـــد
مـــرام عشـــق«كــــريما» نگاه  شاد و خوش است
ولــي مــريـــد  ز  دنيــا  گســسته  مي خوا هـــد
زمستان76