مــن اگر نقاش بودم سوز و سازي مي كشيــدم
عاشـــق افتــاده در نخجــيـر نازي مي كشيــدم
دام نـازي هر طــرف گسترده بهر صيــد جاني
در كمــندش جــان پر سوز و گدازي مي كشيدم
مــن اگــر نقــاش بودم نقش چشم پــر غـروري
بستــه بـر جــان لـبا لب از نيــازي مي كشيــدم
نــاز پيــچيــده در آهــي دام افــسونگــر نگــاهي
هــر يــكي را چــون كليد قفل رازي مي كشيدم
مــن اگــر نقـــاش بودم عاشق و معشوق بــا هم
هر دو يــك جان با دو پيكر گرم بازي مي كشيدم
مــن اگر نقـاش بودم روز هجــران را «كــريما»
كوتــه امّــا وصــل را شــام درازي مـي كشيــدم