هنگام تیــغ از کـــفِ دشمن* ربـــودن است
دیگر چه جای صبر و حریف آزمودن است؟
کِـــی گوش می دهد مُتحجّـــر به حرف حق؟
سرگـــرم راه جهــل شقــاوت گشــودن است
از سنگـــواره شیوه ی نو،بی جهت مجــوی
کاو بُتگر است و پیشه ی او،بت ستودن است
پیـــراهـــنِ لطافـــتِ گــــل را دریـــده انــــد
گـل غـیــرتــانِ باغ، چه وقت غـُنـودن است؟
رویــیــده خــارِ غــم، به دل ای باغـبانِ عشق
تـــد بـــیـــرکن که مــوســمِ آفــت زدودن اســـت
مـــا را بـــه چـــوبِ تـفــرقـه، عمری شکسته اند
اینــک، زمــان وحدت و هــمّـــت نــمودن است
روحِ مــرا شکــفــتـــه کن از بانــگِ ارغــنــون
مــرغ چمـــن در ای که وقــــتِ سرودن اســت
گـفت این سخن به گوشِ«کریما» سفیر عشق
هنـگـــام تــیــغ از کـــفِ دشمـــن ربــودن است
*به فرموده امام علی: بزرگترین دشمن جهل است.