خــــرّم آن كس كه به دل منزل جاويد نمود
راه خود را به سرا پرده ي معبود گشود
بذر عشقي به دل خلق جهان كاشت و رفت
تــا بر آرد زدل زنده دلان شــعروســرود
خوش به حا لش كه همايون هنر بود و چو گل
خـــرّمــي داد بـه دلــها و دل آ ســوده غــنـود
در گذ شت استا د موسيقي ي عشق وعرفان ايرا ني مهندس هما يو ن خرّ م رابه خا نوا ده ي ايشان وهمه ي هنر مندان وهنر دوستان دل آشنا تسليت مي گويم.