كبو تران قلم
مـــريــد ســاده دل و چشم بستـــه مي خواهد
«كسيـــكــه اّيــيـنه ها را شكسته مي خواهد»
نگـــــاه بـــرده پسنـــد از خليفه هــاي خـــدا
هــــمــا ره فكر به زنجير بسته مي خواهــد
نگـــاه قـــــــدرت مطلق تمـــا م مــرد م را
چو گلّه صف به صف و دسته دسته مي خواهد
غـــلام پـــرده ي شـــب ســـدّ راه روشني است
چگـــونه صبـــح سپيـــــد خجـــسته مي خواهد؟
بهيــــن گزيــنه ي شب رو چراغ خاموش است
دو پلـــــك بســته و چشمــان خسته مي خواهــد
كبــوتــران قــــلم بــــال نــور مي طــلــبنـد
اگـــر چـه دشمنــشان پــر شكسته مي خواهـد
خـــداي شعــر و هنـــر شاعــران حق گـــو را
ز خـــود گذشتـــه و از بنــد رستــه مي خواهـــد
مـــرام عشـــق«كــــريما» نگاه شاد و خوش است
ولــي مــريـــد ز دنيــا گســسته مي خوا هـــد