دنیا نبود مزرعه ی ما و منی
لافیدن و بیهودگی و بد دهنی
دنیا چه بود؟ مزرعه ی رویش عشق
روییدن و بالیدن و سایه فکنی
در مدرسه ی عشق گرت پای رسید
از سر فکن ای دل کُلهِ ما و منی
گر جام پر از زهر دهد ساقیِ عشق
مستانه بگیر از وی و تر کن دهنی
گر خیمه زند عشق به دل یک نفسی
بر آتش اگر پای نهی در چمنی
بی همت مردانه «کریما» نرسی
بر قلّه ی آزادگی و خوش سخنی