اهل دردم وارث زخمی هزاران ساله ام
می شکوفد دم به دم بر لب گل تبخاله ام
از من این پیغام را با مردم غافل بگو
نور امیدم که گرد زخم دیرین هاله ام
جان ایرانی نمی میرد به زندان قفس
با گلوی زخم پنهان وطن همناله ام
گل کند هر آتشی در زیر خاکستر نهان
آتش آه درد پنهان هزاران ساله ام
می دمد خورشید نو از زایش اندیشه ها
واژه ها گل می کند در مقدم آلاله ام