دِلــَکــَــم ديـــده گشـــا تا نبرد خــواب مـرا
خـــواب تقلــــيد فسونكـــاره ي گرداب مرا
همه جا نغمه ي سُکرآور و موزونِ فــریــب
مد د ای عــشــقِ دل آیــیــنـه تودریــاب مرا
دســت مــردابي عادت همه در رقص حبـاب
تـــا به افـــسون و ريا هديه دهد خواب مــرا
موج خوش نقش حباب از پي خود مي كـِشَـد م
ســـوي مــرداب بـــلا می برد ايــن آب مـــرا
بـــا تو من راهي دريا شدم اي چـــشمه ي دل
همـــــتي تــا نــفريـــبد گــــــل مـــرداب مـــرا
تــا بـــه دريــا نــرسم راحت جان هيهات است
دل عــــاشق بـــرهان از غـــــم پـــايــاب مــرا
تـــــن بـــه امـــواج بـــلا داد «كريما» كه شود
چــــشم نـــوراني دل رهــــبر و رهــــياب مـرا