مــا ز شعر «شيـــخ»* و از ملا تشكـر مي كنيم
راست قـامــت يا كمـي دو لا تــشـكر مي كنيم
بوي عـيـد آمــد گرانـي را به ويـلا ها كشانــد
از گـرانـي، صاحــب ويـلا تـشكّــر مي كنـيــم
جار مي زد يـكنــفـر ويـلا و ژيـلا با هــم است
هــم ز ويـلا، جار چـي، ژيلا تشكّــر مي كنيـم
پسته هم در زير شولا رفت و مي خندد به خلق
مـا ز خــنــدان پـستــه و شـولا تشـكّر مي كنيـم
بـر دهــان شعــر چـفـت و بست و لولا مي نهـند
مـا به شعــرِ سنـبـه از لــولا تشـكّــر مي كنـيـم!!
رخـت بـر بـسـت از ديـار ما چو كالاي دروغ!!
از حـضـور گـرم ايـن كـالا تــشـكّر مـي كـنـيـم
اشـك شــوق از چـشـم ما ريـزد چنـان يارانه وار
كـز شعــف با چـشم خـون پالا تشكّـر مي كنـيـم
«بـر هــمان جايي كه مي سوزد بريزيـد آب را»
قطــره قطــره ما هـميــن حـالا تشكـر مي كنـيـم
با«كـريــما» هــمـدلانـــه ساز دلجـويــي بـــزن
مــا ز هـر چـه شيــخ و از مــلا تشكـر مي كـنـيـم