عهد با صفا

بــه نــام كود ك د ل خوانــد مت، بيا اي دوست

بـيـا كــه پـــر بزنـم با تــو تــا خــدا اي دوســـت

بــه نــا ي عــشــق، تو را خواند م اي همآ وازم

قــسم بــه كــود كـي و مهــر بي ريا اي دوست

من از كــويــر و تــو از خاك لاله خيـز شما ل

به رغــم فاصــله، يـكــرنگ و هــمنوا اي دوست

قسم به جوشـش عشـقــي كه در دل من و توست

كه روشني به جهان مي رســد ز ما اي دوست

رسد د مــي كـه به جـــز يــكــدلي نخواهد رُست

گــر آدمــي بشــود جــمــلگي خــدا اي دوســـت

ز نــاب شعـــر “كـــريــما”، بـنــوش جامي چنــد

به يــاد كـودكــي، آن عــهـــدِ با صـفـا اي دوست