كاروان انديشه
كاروان انديشه با شعار بي د يني فــــكر تـــا زه را رانديـــم آفــتـاب تــابــان را كــفـــر و تــيــرگي خوانديــم سا لــها چــو پــرگاري عــقــل ما بود چـرخـا ن لحظه
كاروان انديشه با شعار بي د يني فــــكر تـــا زه را رانديـــم آفــتـاب تــابــان را كــفـــر و تــيــرگي خوانديــم سا لــها چــو پــرگاري عــقــل ما بود چـرخـا ن لحظه
شكــوه هــاي درد! شعـــر هــايــم بي ريـا و خا كي انـد ليـكــن از لطـف خدا افلا كــي انــد! تــيــرگــي را از رخ انــديــشه هــا گــر نشـــويـــي عــا مل نا پا
صيّاد دل انگيز! چشمان غزل ريز وهزاران لبخند با لشكر خون ريزو هزاران لبخند صيدي ز كمندش نكشد پاي برون صيّاد دل انگيزو هزاران لبخند
مـار ماهـي همـزبـاني در تـو بسيـار است و هـمـدل نيستي روبـرو يــاري و دشمـن پشـت سر تـو كيستي؟ گه چو مار خفته اي گاهي چو ماهي گرم رقص مار ماهــي
غــنچه هـاي عـشق زمـان، زمــانِ شكفـتــن زمان شيـدايـي است ظهــور عـشــق، ز اشـراق دل تـمـاشايي است به سبــزه زار د لم غــنچه هاي عشق شكفـت تمــام پهــنه ي دل در
مـيـــر عشــق مدح و نــوحه حاكــم است وشعر بـيــداري كــم است روح شعـر از درد و غم با مرغ شبخوان همدم است شاعــران بــر دوش خــود بـا ر رسالــت مي
ستـاره هــاي سحـــر زاد دوبــاره كشـتـي ي ِ شب نــور را بهـانه گرفــت ستــاره هـــاي سحــر زاد را نشــانـــه گــرفـــت درون چـــادر شــب، روشنــي نمــي گنــجــيـــد شعــاع شعــله ي شــب
ريـش و كـراوات درويـش!!! جــز لـقـمه ي نانـي نــشود سهـم تـو درويــــش از گنـج هـد ر رفــته مكـن نطـقِ پـس و پـــيـــش گيــرم كه زنــي پـنــبه ي هـر مـخـتـــلـســي را
راه بهشت موعــود!! بـي شيـــله پــيــلــه شيـخـي گفـتا به صد ق سينه بشــنــو ز مـن پــيــامــي حــرف درست ايــنــه خــم شــد چـو پــشـت مـردم از لطفشان سواريم رفــتــار آنچــناني فــرجامــش
آئينه شكن ها آن تــــيره دلاني كه دَ ر ميكده بستند از خمكده ي زهد ريا يكسره مستند در خانه ي بي روزن وتاريك تحجّر عمري به عبث منتظر نور