َدست تحجّر
شــبــی گفــتـم بـه دل کــای طـفـل نالان
کـه در پیری شدی چون نـو نــهـالان
چــرا ایـنگــونه بـیــتا ب و پــریــشی؟
چــرا زوزه کــشی هــمچـون شغالان؟
بگــفــتا زخــمـی ام از دســت قـــومی
کـــه شــادنــد از غـــم آشـفــته حـالان
هــمــه در بــنــد غـــول تـــرش رویی
کـه انســان را کــنـد غــمگیــن و نالان
کــشانــد آدمــی در کــــوره راهـــــی
و زنـــجــیـــرش کــنـد در کنــج دالان
تحجّر با هـــزاران دست مــــــرئــــی
و چنـــد یــن دســت مخــفـی زیر پالان؟!
بــر آرد دســتـــی از هـــر آستــیــنــی
گــهـــی خـــنگــان و گــه نازک خیالان
چنــــان دستــی کــه نــا پــیدا و پیداست
که می بــنـــد د ره صاحب کــــمــالان
هـــزاران هـــمچــــو من فـــریاد کردند
بـــه گـــوش بــستـــه ی این بی خیالان
زبـــان آدمـــی را کــــس نـــفهــمیــد!!!
توسّــــل جــستـــه ام مــن بر شــغـــالان